Uit de nalatenschap van iemand komt deze zelfbouwluidspreker. Het geval weegt ongeveer 16 kilo en heeft enige aandacht nodig om er ooit nog weer geluid uit te krijgen. De luidpreker heeft een spoel voor het opwekken van het magnetisch veld, deze spoel werkt tevens als smoorspoel van de versterkervoeding. Dat is een constructie die in vroeger jaren veelvuldig gebruikt werd.
De voorzijde van dit indrukwekkende monster. Aan de bovenkant van de conus is verlijming van het papier te zien.
Het bevestingsmateriaal van de conus is tussen twee houten ringen geklemd.
De bovengenoemde smoorspoel, die aan de draaddikte af te meten, een redelijk stroompje verdragen kan.
Hier een blik op de achterkant.
Degelijk ijzerwerk met enorm grote bouten.
De centrering van de spreekspoel van de conus wordt met behulp van vissnoertjes en een veer, met een schroef ingesteld.
Al met al een mooi restauratieobject voor de liefhebber ( ik ben dus niet die liefhebber).