De firma Geloso bouwde in de jaren 60 prachtige apparaten voor de radio-amateur. Je moest er wel een aardig bedrag voor betalen, maar dan kreeg je ook prachtig ogende, imposante apparatuur. Er wordt wel eens beweerd dat ze kwalitatief niet tot de toppers behoorden, maar ja, een Collins en Drake kon ook niet iedereen betalen, Geloso trouwens ook niet. Vaak werden de zenders, ontvangers en versterkers als bouwpakket aangeboden of door de radio-liefhebber zelf samengesteld met Geloso onderdelen.
In dit geval hebben we een kant en klare Geloso radio-ontvanger van het type G.209.
Als vergelijking is er een zelfbouw G.209 aan toe gevoegd, waarbij wel veel Gelosodelen werden gebruikt, maar het kleinmateriaal van Philips kwam, eigenlijk geen verkeerde keuze.
Door op de afbeeldingen te klikken verkrijgt u een groter beeld in een apart venster.
De forse kast waar al tot mooie spul ingebouwd is.
De zelfbouw-versie.
Het blokschema.
De HF-trap met V1 (6BA6) versterkt het HF-signaal, V3 is de eerste mengbuis die het HF-signaal mengt met een signaal van V2, 12AU7, waarbij de ene helft als oscillator werkt en de andere als buffer, de oscillator frequentie ligt 4,6 MHz dan de ontvangst-frequentie wat dus resulteert in een eerste middenfrequentie van 4,6 MHz. De tweede mixer, V4 , een 6BE6 , mengt dit signaal met een oscillatorsignaal van 5067 kHz en 4133 kHz, gebouwd op een apart moduul met V5 een 12AU7., hierdoor wordt of de uppersideband of de lowersideband gekozen. Dit resulteert in een tweede middenfrequentie van 467 kHz. dit signaal wordt in twee trappen versterkt ( met V6 en V7, beide 6BA6) waarbij een kristalfilter tussen de beide versterkertrappen het mogelijk maakt de doorlaat-bandbreedte in te stellen en te regelen met een "phasing-instelling". Van hieruit gaat het signaal in het geval van AM-ontvangst naar de AM-detector met V8A een 6T8, die het signaal doorgeeft via V10, 6AL5, een storingsonderdrukker , aan V11 A, de helft van een 12AX7. Dit signaal wordt dan tot een hoorbaar geluid in V12, een 6AQ5 naar de luidsprekeraansluiting gestuurd. De tweede helft van V11, de B-kant, dient als calibrator met een frequentie van 3500 kHz. Bij SSB-ontvangst wordt de ontbrekende draaggolf toegevoegd aan de productdetector met V9, een 6BE6. De frequentie van deze oscillator is nog wat bij te stellen om een zo goed mogelijk audiosignaal te verkrijgen.
Een blik op de voorzijde. De frontpanelen van Geloso waren voor zenders en ontvangers ongeveer gelijk, de knoppen hadden wat andere functies.
De zelfbouw-versie.
De prachtige schaal die tegenwoordig een veel gevraagd liefhebberstuk is en daarom ook redelijk prijzig is. Hier is te zien dat de ontvanger de banden 10, 11, 15, 20,40 en 80 meter te ontvangen zijn. De banden ook mooi gespreid over de gehele schaal. Overigens in Italie was de 11meter CB-band heel populair en daar kon je deze ontvanger ook voor gebruiken.
Links de S-meter waarbij S9 overéénkomt met 100 microVolt. Daar onder een aan/uit-schakelaar voor de Calibrator die een kristal heeft van 3500 kHz. Aangezien de Italianen nogal liefhebbers zijn van opera's is natuurlijk ook een toonregeling aangebracht.
De ander kant heeft vier knoppen, de meest linkse boven voor de omschakeling van AM, USB en LSB. Tevens voor CW-ontvangst. Een inschakelbare Noiselimiter, een Pitch-control die waarschijnlijk de afstemming op het SSb-signaal wat kan varieren. (Niet helemaal duidelijk) en verder een HF-regelaar die in de SSB- en CW-stand zowel de HF- ald de MF-trap regelt. In AM wordt alleen de HF-trap geregeld.
Onder de bovengenoemde koppen bevindt zich nog de LF-regelaar en de hoofdtelefoonaansluiting. Overeigens de netspanning wordt mer de RF-regelaar in/uit-geschakeld. De calibratie kan ook nog wat fijngeregeld worden (niet voor dagelijks gebruik).
De knoppen in het midden, links de afstemming, midden de bandkeuze en rechts de antenne-trimmer.
Blijft nog de linker onderkant met de bediening van het kristalfilter, links de Phasing-instelling en rechts de bandbreedte. Verder nog een schakelaar voor ontvangst en standby. In standby worden de gloeidraden wel gevoed maar is de anodespanning uitgeschakeld. Deze omschakeling kan ook vanuit een Geloso-zender gebruikt worden. Op de achterzijde is een entree voor dit signaal.
De ontvanger wordt nu uit de kast gehaald.
Een blik op de bovenzijde. De verklaring van de verschillende onderdelen volgt hieronder. Het chassis heeft wat geeden in de shack van Jan Vos PA3FAU, waarvan ik de ontvanger mocht lenen voor een fotosessie. Aangezien Jan op het platteland woont, wordt zijn apparatuur geplaagd door veel vliegen, die wegens gebrek aan een toilet op de lekker warme chassis hun behoefte doen.
De zelfbouw-versie.
Met een beetje gevoel voor de Italiaanse taal is het wel duidelijk wat hier staat.
De rechterkant met de voedingstransformator , stabilisatiebuis en een LF-eindbuis. Dit is overigens niet origineel, er hoort een 6H6 te staan ipv. een 6L6..... De 6H6 is een zogenaamde Amperite die de gloeistroom V8 en die van de oscillatorsectie van V2 stabiliseert.
De achterkant .
De zelfbouw-versie.
De bedrading boven en de functei van alle zaken op de achterkant van het chassis.
Tussen de LF-einbuis en de uitgangstrafo de ijkoscillator die op 3500 kHz afgesteld is.
De zelfbouw-versie. De zwarte buis is dit keer geen 6L6, maar een VR-54, vergelijkbaar met een EB34 of wel een dubbeldiode. Dit zal een dichterlijke vrijheid van de bouwer geweest zijn. Hier hoort eigenlijk de 6D6, regulator. Het blijkt dat de in de originele versie een dubbeldiode van het type EAA91 werd gebruikt. Deze is hier vervangen door de VR54.
De ander kant met de MF-trafo's en in het midden achter de 2. mengtrap met de twee kristellen voor de boven- en onderband.
De zelfbouw-versie.
Het typeplaatje met ook de betekenis van alle achteraansluitingen.
De linker zijkant met wat MF-trafo's.
De kristallen voor de oscillator USB-LSB.
De onderkant met de bekende oranje elco's. Verder zijn ook al enige codensatoren vervangen en ook een paar modernere weerstanden zijn er in gesoldeerd. Vooral de hoge waarden willen nog wel eens aardig verlopen.
De zelfbouw-versie.
Het spoelblok nr, 2619. Alles staat er op . Overigens is het spoelblok in de zelfbouw versie een 2620. De exacte verschillen met de 2619 heb ik nog niet ontdekt.
Links van het spoelblok een overzicht van de componenten. Wat opvalt is de grote hoeveelheid Engelse weerstanden die veel in apparatuut=r uit de tweede wereldoorlog werd gebruikt. Waarschijnlijk heeft Geloso beslag gelegd op enorme dump-voorraden.
De zelfbouw-versie.
Het zelfde voor de rechte zijde..Onder rechts de instellingen voor het kristal-filter.
De zelfbouw-versie.
De bedrading van de onderkant.
Het schema van de G.209
Het schema van de G.209-R. Zoek de verschillen!!!!
De spanningen die op de buizen behoren te staan.
Voor de liefhebbers, het originele manual in Italiaans en Engels in pdf.
Ricevertore per onde corte G 209-R ofwel Amateur-bands receiver G 209-R