Maxwell, De hoofdtelefoons

De hoofdtelefoon van 1951 tot 1953.

De hoofdtelefoon van het oer-type Pupil, met een met leer beklede beugel, ronde stengeltjes en 2 x 2000 Ohm.

De twee elektromagneetjes met elk 1000 Ohm impedantie. Om te controleren of ze nog wat magnetisme hebben moet de trilplaat er
afgehaald worden, klapt die er nog met een redelijke kracht tegenaan, dan is het meestal nog wel goed. Voel je bijna geen kracht, dun
kun je hem beter voor decoratieve doeleinden gaan gebruiken.

Waarschuwing, de draadjes zijn erg dun en breken erg snel.

De mooie lederen beugel met bevestiging.

De modernere hoofdtelefoons, vanaf 1952.

Voor de prijs van 7,50 Gulden was dit onmisbare onderdeel te koop.
In verhouding tot de Pupil-prijs een hele uitgave.Wel was het mogelijk om
de hoofdtelefoon terug te sturen, wanneer men een geavanceerder
bouwdoosje kocht met luidsprekerweergave.

Ik kan mij niet echt meer herinneren welke van de twee hoofdtelefoons die hier
onder afgebeeld zijn de echte was, volgens mij de eerste, met de ronde
stangetjes. Het kan echter ook zijn dat ze beide van Maxwell afkomstig zijn.
In elk geval is de eerste afgebeeld op de bouwtekening van de Pupil.
De impedantie is 2 x 2000 Ohm. Je kon met een stuiver en een dubbeltje,
met daar tussenin wat speeksel, testen of de telefoon goed was.
Wanneer je met de banaan-stekkertjes de stuiver en het dubbeltje aanraakte,
moest je een zacht getik in de oorschelpen horen.

De telefoon met de ronde geleiders.

Hier is de bevestiging wat beter te zien. Deze is van het merk Omega en voor zover ik me dat nog kan herinneren was dit
het exemplaar wat bij de Pupil hoorde. Dat moet ook haast wel want het was de enige hoogohmige koptelefoon die nog te
vinden was in mijn ouderlijk huis.

Schelpje eraf en er komen ook nog twee tussenringen tevoorschijn. Met wat geëxperimenteer met aantal tussenringen kon je nog
wat aan de kwaliteit en de geluidssterkte doen.

De beide spoeltjes met permanente magneet.

De tweede hoofdtelefoon met vierkante geleiders.

Het kan zijn dat ook deze wel werden geleverd bij een Pupil.
Er staat geen merk op, alleen de vermelding 2000 Ohm en dat ze gemaakt zijn in Western Germany.

De merkloze hoofdtelefoon.

De bevestiging aan de beugel.

2000 Ohm per schelp.

Ook hier erg dunne draadjes.

De alternatieve hoofdtelefoon.

Het is tegenwoordig redelijk moeilijk deze hoogohmige telefoons voor
een schappelijke prijs te bemachtigen. Vaak zijn de magneten zo slecht,
dat er nauwelijks geluid uit komt. ( Dat is echter te verhelpen )
Een type dat je nog redelijk vaak tegen komt op rommelmarkten is van de Oost Duitse
VEB Funktechnik uit Leipzig. Deze zijn goed te herkennen aan twee ronde uitstulpinkjes op de telefoon.
Maar, LET OP !!!! Dit soort is er in twee uitvoeringen en wel 2 x 5 Ohm en 2 x 1k Ohm.
De laatste moet je dus hebben.

Ook zijn de beugeltjes niet rond, maar rechthoekig.

Op deze foto zijn de twee knoppen te zien.

Het binnenwerk van de Oost Duitser.

De draadjes zijn hier wat dikker en als je de aansluitingen goed bekijkt staan ze in serie.

De handelaren weten meestal erg goed of de telefoons hoog- of laagohmig zijn. In 2012 kwam er een grote partij West Duitse
hoofdtelefoons vrij van het merk Hagenuk. Deze zaten in de originele verpakking en zagen er prachtig uit. Ik heb er toen jammergenoeg
maar één van gekocht en kostten € 5,--. Maar ja, die kom je niet meer tegen, zeker niet voor die prijs.